گشنیز (Coriandrum sativum) بومی مناطق مدیترانهای و غرب آسیا است، اما امروزه در بسیاری از نقاط جهان کشت میشود. این گیاه به ویژه در ایران، هند و کشورهای عربی به طور گستردهای پرورش مییابد.
عطر و طعم
گشنیز دارای عطر و طعم خاصی است که به صورت دانهای و برگهای تازه آن محسوس است. دانههای خشک آن طعمی کمی گرم و تلخ دارند، در حالی که برگهای تازه آن طعمی تازه، کمی لیمویی و سبز دارند.
موارد مصرف
شنیز در آشپزی به عنوان یک ادویه و گیاه تازه برای طعمدهی به غذاها کاربرد دارد. علاوه بر آشپزی، از گشنیز در طب سنتی برای درمان مشکلات گوارشی، کاهش التهاب، و تقویت سیستم ایمنی استفاده میشود
منع مصرف
افرادی که به گیاهان خانوادهی چتریان (مانند هویج یا جعفری) حساسیت دارند، ممکن است به گشنیز نیز واکنش آلرژیک نشان دهند. همچنین مصرف زیاد گشنیز در دوران بارداری باید با احتیاط صورت گیرد، زیرا ممکن است خواص محرک رحمی داشته باشد