خولنجان (قولنجون)

خولنجان (قولنجون)

موضعی (پماد/ضماد/لوسیون/روغن مالی),خوراکی (جوشانده/دم کرده/نوشیدنی)

گرم و خشک

ریزوم (زمین‌ساقه)

Alpinia officinarum Hance

Alpinia officinarum

قولنجان - کلنجان - خاولنجان - خسرو داره - گلیخن - خولنجان کبیر - خولنجان هندی - خولنجان مصری - کلاجن - کالانگا - مارانتا گالانگا - خسرو دانه - طیفیلون

Zingiberaceae

- افراد گرم مزاج در استفاده از این گیاه افراط نکنند. - مصرف بیش از حد خولنجان می تواند تحریک کننده پوست باشد.

- به عنوان متعادل کننده اشتها، نصف قاشق چای خوری از گرد یا ریشه خولنجان را در یک لیوان آب داغ بریزید، با مقداری عسل شیرین کرده و هر روز یک فنجان از آن بنوشید. - برای درمان سو هاضمه از ساقه خشک شده خولنجان استفاده کنید. - برای درمان سرماخوردگی ریزوم خشک شده گیاه خولنجان را به صورت انفیه (کشیدن در بینی) استفاده نمایید. - برای تنظیم چرخه ی قاعدگی خولنجان را روزانه به مقدار متعادل مصرف کنید. اگر به همراه رازیانه مصرف شود تاثیر بیشتری خواهد داشت. -به عنوان لاغر کننده و زیاد کننده اسپرم از دم کرده ریشه خولنجان استفاده نمایید. - برای درمان کک و مک، خولنجان را بر اثر مالش ساییده و با روغن زیتون ترکیب کنید سپس مخلوط به دست آمده را روی پوست صورت بمالید. - ریزوم خولنجان در تهیه کاری و سوپ به کار می‌رود. شاخه‌ها و گل‌ های جوان آن نیز به صورت خام، جوشانده و یا ترشی مصرف می‌شوند. - در هنگام مصرف چای و یا دیگر نوشیدنی ها می توانید اندکی از آن را درون نوشیدنی ریخته و میل نمایید.

سرشار از مواد معدنی، آنتی اکسیدان و فیبر، ضد التهاب، تهوع، گاز معده، تصفیه و پالایش کننده خون، لاغر کننده، مقوی قوای جنسی مردان، نعوظ آور، زیاد کننده اسپرم و تنظیم کننده چرخه قاعدگی است و برای درمان نقرس، سیاتیک، غلبه سودا، ورم سخت زهدان و روده، ورم مفاصل، بوی دهان، روماتیسم، سو هاضمه، کک و مک، ترشی معده، ورم معده، دل درد، نفخ، آروغ ترش، تکرر ادرار، سرطان روده بزرگ، عفونت، التهابات رحم، اسپاسم ‌های رحمی و درد ناشی از آن مفید است.

خولنجان ریزوم های سخت و سفت گیاهی است از خانواده Zingibriaceae، به رنگ قرمز مایل به قهوه ای، دارای خطوط سفید رنگ و طمعی تند و معطر است. برگ های این گیاه غلاف دار، دراز و نوک تیز با یک رگبرگ مشخص و رگبرگ های فرعی موازی، گل های سفید مایل به سبز و به صورت خوشه ای است. خولنجان تقریبا شبیه زنجبیل بوده و در مقایسه با آن دارای بوی ملایم تر رنگ تیره تری می باشد. خولنجان یکی از گیاهان با دوامی است که انواع مختلف آن به صورت وحشی روییده و در شرق و جنوب آسیا، اندونزی و ایران کاشته می شود.